ΥΠΟΒΟΗΘΟΥΜΕΝΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ
Μέθοδοι υποβοηθούμενης αναπαραγωγής
Το 1978, γεννήθηκε στην Αγγλία το πρώτο παιδί με εξωσωματική γονιμοποίηση, το οποίο έγινε γνωστό και σαν «παιδί του σωλήνα». Αυτό το παιδί έδωσε ελπίδα σε χιλιάδες ζευγάρια που δεν μπορούσαν να αποκτήσουν δικό τους παιδί και να ολοκληρώσουν την οικογένειά τους.
Έκτοτε, η επιστημονική εξέλιξη στον τομέα της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής υπήρξε ραγδαία, ενώ το ίδιο συναρπαστική προμηνύεται και η συνέχεια, με την έρευνα να φωτίζει όλο και περισσότερες άγνωστες πτυχές του θαύματος της ανθρώπινης αναπαραγωγής, και να υπόσχεται την ολοένα αποδοτικότερη και αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της υπογονιμότητας.
Με τον όρο υποβοηθούμενη αναπαραγωγή εννοούμε τις τεχνικές που έχουν σκοπό την επίτευξη κύησης.
Υποβοηθούμενη αναπαραγωγή δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη και εξωσωματική γονιμοποίηση. Θα μπορούσαμε σχηματικά να περιγράψουμε τρία επίπεδα υποβοήθησης του υπογόνιμου ζευγαριού:
- απλή πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας και προγραμματισμός σεξουαλικής επαφής,
- πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας και συνδυασμός της με σπερματέγχυση, και τέλος,
- εφαρμογή μεθόδων εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF).